O cranio

Justyna Pyzdrowska-Maze
Na czym zatem polega fenomen skuteczności biodynamicznej terapii czaszkowo-krzyżowej? Jest to metoda pracy poszukująca wrodzonego zdrowia i opierająca się na zasobach klienta. Traktując człowieka, jego ciało, psychikę oraz jego doświadczenia z szacunkiem, oddziałuje na najgłębsze poziomy jego istnienia. Istotnym czynnikiem wpływającym na skuteczność tej terapii jest według mnie także jej relacyjny charakter. Proces terapeutyczny odbywa się zawsze w relacji terapeuty z klientem. Właśnie o tym wymiarze terapii czaszkowo-krzyżowej jest ta praca.

Joanna Kowalewska
Sesje ćwiczebne przede wszystkim mają przygotować terapeutę do pracy. Zapraszając klienta do ćwiczeń informujemy go ,że są to tylko ćwiczenia i nie powinien liczyć na efekty terapeutyczne. Klient jest w pełni tego świadomy i my również. Takie podejście daje nam poczucie komfortu. Pomimo tego że robiłyśmy sesje ćwiczebne nie skupiając się na konkretnych problemach klientki jej ciało i tak reagowało w tych miejscach gdzie był największy problem. Z sesji na sesję z coraz większą świadomością wchodzimy w procesy terapeutyczne. Taki sposób szkolenia przeprowadza nas za rękę przez trudny proces zdobywania terapeutycznej świadomości.

Anna Polak
Tytułem wstępu chciałabym w kilku zdaniach omówić czym jest terapia czaszkowo- krzyżowa wg słów twórcy terapii doktora Sutherlanda. „Doktor Sutherland zauważył, że ruch kości czaszki powiązany jest z ruchem przyległych tkanek. W ruchu kości czaszki znaczący udział ma system membran czaszkowych, zespolonych z kośćmi od wewnętrznej strony. Ośrodkowy układ nerwowy i płyn mózgowo-rdzeniowy wykazują rytmiczny ruch. Kość krzyżowa poprzez połączenie z czaszką poprzez oponę twardą jest także częścią tego systemu. Tak więc, istnieje ważna infrastruktura tkanek i płynów wewnątrz ciała, która wyraża subtelny niezależny rytmiczny ruch. Badając jego pochodzenie, doktor Sutherland stwierdził, że to nie mięśnie są za to odpowiedzialne. Wywnioskował, że ruch ten pochodzi z wewnętrznej siły życiowej organizmu, którą – wzorując się na biblijnej Księdze Rodzaju – nazwał „oddechem życia”. Wewnętrzna siła życiowa organizmu – Oddech życia – postrzegana była przez doktora Sutherlanda jako iskra przejawiająca się w odkrytych przez niego rytmach.

Anna Łyniewska
Fibromialgia – jak wygląda życie z bólem, którego nikt nie rozumie? Wyobraź sobie, że budzisz się i czujesz ból w prawie wszystkich częściach ciała: głowie, szyi, plecach, piersiach, kręgosłupie, pośladkach, biodrach i kolanach. Początkowo myślisz, że to tylko grypa. Zażywasz aspirynę. Nic się jednak nie zmienia. Nazajutrz budzisz się wyczerpana, jakbyś wcale nie spała. Nie masz gorączki ani kaszlu, więc to nie sezonowe przeziębienie. Twój lekarz POZ kieruje cię do reumatologa. Po skrupulatnej analizie wyników badań biochemicznych, wykładników stanu zapalnego, reumatolog mówi, że nie widzi nic niepokojącego i wysyła cię do neurologa. Neurolog prosi o zdjęcia rentgenowskie całego ciała, ogląda je i stwierdza, że nie dostrzega żadnych anomalii. Zaleca odwiedzenie psychiatry ale ty buntujesz się, ponieważ wyczuwasz sugestię lekarza że ból który czujesz nie jest realny. Szukasz więc kolejnych specjalistów.

ŁJ
Odkąd zacząłem uczyć się biodynamicznej terapii czaszkowo krzyżowej BCST szybko zorientowałem się jaką może to wypełnić lukę w moim warsztacie psychoterapeutycznym. W pracy psychoterapeutycznej doświadczamy zarówno spektakularnych sukcesów, jak i spektakularnych porażek. W pracy tej chciałbym się skupić na tym jak BCST pozwoliła mi zintegrować różne systemy i techniki psychoterapeutyczne, aby w bardziej komplementarny sposób dotrzeć do pacjenta oraz pomóc mu w ujawnieniu i rozwiązaniu traum, szczególnie tych bardzo zdysocjowanych.

Magda Łacina
Czy zastanawiałeś się kiedyś czym tak naprawdę jest dla ciebie BHP w pracy z drugim człowiekiem? W jaki sposób zachowujesz zasady bezpieczeństwa i higieny pracy w swojej codziennej praktyce ? Czy zdarza się Tobie zapominać o sobie pomagając innym? Te pytania od dawna chodzą mi po głowie, dlatego temat pracy zaliczeniowej przyszedł do mnie od razu. Żyjemy w bardzo ciekawych czasach. Komunikacja z ludźmi na całym świecie nigdy nie była tak prosta, a wszelka wiedza tak łatwo dostępna.
W tej pracy dzielę się z Tobą drogi czytelniku, moimi osobistymi przemyśleniami na temat zasad BHP w pracy i w codziennym życiu terapeuty. Opowiem na czym polega wyjątkowość terapii czaszkowo- krzyżowej w ujęciu biodynamicznym zaznaczając jej główne pryncypia leczenia i bezpieczeństwo stosowania. Zwrócę uwagę jak dbać o siebie z miłością i jak cudownie to przekłada się na praktykę w gabinecie. Opiszę BHP podczas sesji TCK oraz jak wygląda moja przestrzeń do pracy. Na koniec mały bonus- cenne wskazówki BHP doświadczonych terapeutów-nauczycieli Cranio.

Marta Doros
Franklyn Sills w swojej książce „Foundations in Craniosacral Biodynamics vol2” cytując jednego z doświadczonych osteopatów powiedział „Jeśli system nie odpowiada na Twoją pracę spójrz na kość krzyżową”.

Powiem szczerze, że zdanie to wzbudziło moją ciekawość i stało się źródłem inspiracji by bliżej przyjrzeć się kości krzyżowej (Sacrum). Co takiego sprawiło, że z ogromu możliwości jakie daje ludzkie ciało, przeróżnych tkanek, struktur, tub, narządów, warstw, zasugerował akurat kość krzyżową? Co w niej jest takiego, że niesie w sobie klucz do skutecznej terapii? Jaką chowa tajemnicę? Dlaczego jest taka ważna? Dlaczego akurat na nią trzeba spojrzeć kiedy w ciele człowieka jest ponad 200 innych kości?

Tomasz Byczek
Wrodzony plan leczenia jest terminem stworzonym przez Rollina Beckera, aby skierować uważność terapeutów na to, że to co ma być zrealizowane w procesie leczenia jest już dostępne w warunkach i siłach, które są obecne w pacjencie.

Nasza fizjologia skupia w ciele nierozwiązane napięcia i stresy, tak aby była możliwa ich jak najlepsza kompensacja. Istnieje inteligentny układ utrzymujący to uwarunkowanie, jak również precyzyjny sposób w jaki doświadczenia te mogą być rozwiązane, specyficzne dla uzdrawiania priorytety obecne wewnątrz nas. Jest to fizjologiczna mądrość, która wie, jak optymalnie rozwiązać nasze inercyjne wzorce. a te naturalne priorytety uzdrawiania są nazywane wrodzonym planem leczenia.

Renata Andrzejak-Szymańska
Poniższy przypadek dotyczy trzynastoletniej dziewczynki, która trafiła do mnie po półrocznej nieefektywnej psychoterapii, z której prowadzenia zrezygnowała sama terapeutka dochodząc do wniosku, że nie jest w stanie pomóc swojej pacjentce.

Już pierwsze spotkanie uwidoczniło masywne problemy dziewczynki. Jej mimika, postawa ciała, mowa niewerbalna zdradzały, że znajduje się pod dominującym wpływem układu parasympatycznego podprzeponowego i jest w stanie dysocjacji. Nie nawiązywała kontaktu wzrokowego, szczelnie zasłaniając twarz długą grzywką. Nieliczne wypowiadane słowa były ledwo słyszalne. Na wszystkie, absolutnie wszystkie pytania odpowiadała „nie wiem”, na głowie miała cały czas nałożone słuchawki, zsunięte tylko z jednego ucha. Nie widziała sensu przebywania w miejscu, w którym się znalazła. Była tu, bo przyprowadziła ją mama. Nie reagowała na żadne sygnały zachęty do podjęcia jakiejkolwiek interakcji. Nie rozumiała, co do niej mówię i widać było, że bardzo ją męczy to spotkanie.

Ilona Serafin
Obecność jest kluczowym elementem i punktem wyjścia dla przebiegu i wyniku terapii. Jest to jedna z pierwszych rzeczy, której uczymy się w Szkole Terapii Czaszkowo-Krzyżowej. Nigdy wcześniej nie spotkałam się z takim podejściem terapeutycznym, które by tak dużą uwagę przykładało do świadomego i głębokiego poziomu bycia obecnym. Przyznam, że było to dla mnie bardzo pozytywne doświadczenie móc w ten sposób towarzyszyć pacjentom na sesjach, które jako studenci przeprowadzamy w ramach ćwiczeń praktycznych czy to na zajęciach czy też w naszych gabinetach. Spotkanie się z drugą osobą w bezpiecznym polu relacji gdzie obecna jest pełna akceptacja i szczerość, gdzie jest miejsce na wyrażanie bólu, złości, radości, na łzy i niepohamowany śmiech, otwiera nowy poziom relacji terapeutycznej.

Edyta Sperling
Obecność. Słowo, które dla każdego człowieka może być inaczej rozumiane. Dzięki różnicom indywidualnym nasze postrzeganie jest bogate w różnego typu skojarzenia i pozwala na tworzenie definicji, które zgodne są z naszymi odczuciami i postrzeganiem świata. Na potrzeby tej pracy przyjmę definicję obecności zaproponowaną przez czołowych terapeutów czaszkowo-krzyżowych, którzy obszernie poruszają ten temat w swoich publikacjach. Celem niniejszej pracy jest zrozumienie, w jaki sposób podstawowe zasady terapii czaszkowo-krzyżowej w ujęciu biodynamicznym pozwalają wzbogacać praktykę terapeutyczną w obszarze pracy z pacjentami onkologicznymi. Przyjrzę się uważniej tematowi związanemu z obecnością i silnie powiązaną z nią neutralnością terapeuty w relacji terapeutycznej. Jakie możemy zaobserwować różnice w pracy i jak poszerzenie świadomości w tym zakresie może wpłynąć na cały proces. Na podstawie zdobytego doświadczenia wyjaśnię jak zwrócenie uwagi na bycie „tu i teraz” oraz aktywną obecność terapeuty i pacjenta kierunkuje pracę terapeutyczną zarówno w metodzie manualnej (Terapia Cranio) jak i w pracy psychologicznej.

Małgorzata Porębska
Biodynamiczna Terapia Czaszkowo Krzyżowa (BTCK) w pierwszej kolejności kojarzona jest z terapią ciała fizycznego cierpiącego na konkretne schorzenia, urazy, dolegliwości itp. Jednak w swojej praktyce studenckiej, zauważyłam olbrzymi wpływ terapii na poprawę komfortu życia moich pacjentów. Jednym poprawiła się jakość snu, inni poradzili sobie z permanentnym przemęczeniem i brakiem energii. Są też tacy, którzy po serii spotkań są bardziej weseli, optymistyczni. Wśród tych osób pojawiły się również jednostki, które w międzyczasie (po 4-5 sesji) stwierdziły, że czują się teraz na siłach zmienić to, co w ich dotychczasowym życiu mocno ich „uwiera”. Uogólniając następuje poprawa dobrostanu człowieka. Obserwując procesy swoich pacjentów moją uwagę przykuło to, jak praca z ciałem umożliwia dotarcie do głęboko tkwiących problemów emocjonalnych często wypartych i uwolnienia ich. Zauważyłam jak niektórzy moi pacjenci odkrywali i sięgali do swojej wewnętrznej mocy, zyskując odwagę do kroczenia przez życie. Słyszałam – dosłownie – jak po wstaniu z łóżka mówili: „Ja jestem, jestem tu i teraz jestem w tym ciele” i to było dla nich coś niezwykle cennego, coś nowego, nierzadko wzruszającego. To skierowało moją uwagę na wpływ BTCK nie tylko na ciało, ale również na umysł i duszę.