O cranio

Justyna Ganiec
Ta praca będzie nie tylko filozoficzna, ale i dość osobista. Przedstawię w niej moje przemyślenia, a także refleksje na temat osobistej transformacji, której doświadczyłam, gdy było mi dane zgłębiać znaczenie koncepcji, na których opiera się biodynamiczna terapia czaszkowo-krzyżowa. Koncepcje będące przedmiotem tej pracy to przede wszystkim neutralność, bezruch i obecność, jednak pojawi się również kilka innych terminów, które mają cechy wspólne z filozofią taoistyczną, dlatego zdecydowałam się ich nie pomijać.

Anna Barbara
Jest wiele powodów, które sprawiają, że moje zainteresowanie Biodynamiczną terapią czaszkowo-krzyżową (Biodynamic craniosacral therapy – dalej BCST), jest tak samo nieustająco fascynujące za każdym razem, jak w chwili pierwszego z nią kontaktu. Najistotniejsze z nich to fakt, że BCST to więcej niż terapia manualna wzmacniająca prawidłowe funkcjonowanie naszego ciała. To naturalna metoda lecznicza, która stosuje holistyczne podejście traktując ciało i emocje jako całość, uznając istnienie w ciele inteligentnej, wrodzonej siły życiowej. Do tego proces terapeutyczny odbywa się w szczególnie łagodnej formie kontaktu tj. w absolutnym poszanowaniu istoty człowieczeństwa i przy zastosowaniu bardzo subtelnego i delikatnego dotyku. Fascynuje mnie także w podejściu biodynamicznym leczenie traumy poprzez ciało, istnienie rytmu czaszkowo-krzyżowego niezależnego od rytmu serca i oddechu, a także możliwość wzmocnienia w klientach wrażeń zmysłowych, począwszy od odbudowania więzi z ciałem fizycznym, poprzez większą świadomość ujawniających się emocji, aż do zrozumienia, że każda żyjąca istota ma potencjał energetyczny inicjujący wszystkie procesy w organizmie człowieka.

Anastazja Korczak
„Linia środkowa” to podstawowa zasada organizacji świata przyrody. Ogonki liściowe, łodygi, czy słupki kwiatów. Linia środkowa wyznacza porządek symetrycznego kształtu organizmów żywych, spełnia funkcję głównej trajektorii życiodajnych substancji odżywczych i nadaje odśrodkowy kierunek rozwojowy. Pionowe pnie drzew wzrastając od uziemionych korzeni w stronę słońca sięgają ku niebu ukazują na wznoszący ruch rozwoju życia.

Zuzanna Kretkowska
Z wiecznego oddechu powstaje życie, rozum i wszystkie zmysły. Z wiecznego oddechu powstaje przestrzeń, światło, powietrze i ogień, woda i ziemia, która utrzymuje nas wszystkich… Gdy wszystkie subtelne kanały ciała spotykają się jak szprychy w centrum koła, jeden oddech wyrusza z serca i przekształca jedną formę w wiele. On wie wszystko i widzi wszystko… zamieszkując jako wieczny oddech w obszarze ludzkiego serca. Gdy jesteśmy świadomi jego obecności, jego Immanencji i Transcendencji, nasze serce może uwolnić się z więzów, pozwalając nam wyjść poza własną karmę… W istocie wieczny oddech jest Wszystkim. Zastanawiając się czym jest dla mnie oddech, przychodzi mi na myśl kilka skojarzeń… pierwsze to powietrze…

Anna Wawrzycka – Atach
Obecnie definiowane są dwa główne ujęcia koncepcji zdrowia i choroby: biomedyczny, oparty na mechanistycznej wizji świata, w której zdrowie rozumiane jest jako brak choroby a ludzki organizm przyrównywany jest do mechanizmu – oraz model holistyczny, opisujący zdrowie w kontekście równowagi biopsychospołecznej. Podejście do zdrowia i choroby ludzkiego organizmu w modelu biomedycznym opiera się na założeniu, że zarówno ciało jak i psychika są czymś w rodzaju mechanizmów złożonych z mniejszych części, odpowiedzialnych za odrębne funkcje. Leczenie polega na naprawczej interwencji wykształconego medycznie specjalisty, który ma za zadanie usunąć zakłócenie. To podejście wynika z przyjęcia przez współczesną medycynę redukcjonistyczno-mechanistycznych podstaw filozoficznych. Idea mechanistycznego obrazu świata wiązana jest ze sformułowanymi w siedemnastym wieku przez Newtona podstawowymi prawami fizyki oraz z kartezjańskim poglądem o odrębności ciała i duszy, których odzwierciedleniem stało się podejście redukcjonistyczne.

Michał Zarębski
A wszystko zaczęło się tak… Był piękny, sierpniowy, słoneczny dzień 2020 roku. Pojawiłem się w mieście, z którym łączy mnie wiele wspomnień z czasów gdy studiowałem na Akademii Wychowania Fizycznego. Wczesnym rankiem wyjeżdżałem z mojego rodzinnego miasta. Za około trzy godziny, bo tyle zajmuje mi mniej więcej droga, z obowiązkową przerwą na uwielbianą przeze mnie kawę, z mojego rodzinnego miasta do Wrocławia, gdzie zacząć miałem kurs Terapii Czaszkowo- Krzyżowej w ujęciu biodynamicznym. Już jadąc do Wrocławia wyczuwałem sporą ekscytację rozpoczynającym się kursem.

Iwona Śmiałkowska
W swoim życiu z traumą spotkał się każdy z nas. Jest to nieuniknione, ponieważ nie żyjemy w próżni i reagujemy na poziomie ciała i duszy na to, co dzieje się w naszym otoczeniu. Istnieje dużo podejść, w jaki sposób możemy uwolnić traumę, zaczynając od różnych nurtów psychoterapii, na leczeniu farmakologicznym kończąc. Najskuteczniejsze metody to te, które włączają pracę z ciałem w proces uwalniania traumy. Z tego powodu terapia czaszkowo – krzyżowa jest tutaj bardzo pomocna, ponieważ podczas sesji pracujemy z ciałem a „odczucia z ciała, a nie intensywne emocje są kluczem do uzdrowienia traumy”.

BS
Ponadto moja przygoda z terapią czaszkowo – krzyżową rozpoczęła się „dzięki” dzieciom z pieczy zastępczej. Jest to bardzo specyficzna grupa borykająca się z wieloma kryzysami, traumami i emocjami, czy też zaburzeniami zachowania. Niejednokrotnie dzieci umieszczone w placówce muszą mierzyć się z wielopłaszczyznowymi trudnościami. Dodatkowo ogromna tęsknota, smutek i poczucie niesprawiedliwości potęgują problemy w ich codziennym funkcjonowaniu.

Małgorzata Dudzińska
TCK w ujęciu biodynamicznym jest bardzo dobrym i skutecznym narzędziem do pracy z traumami. Kiedy myślę, dlaczego właśnie TCK biodynamiczna jest dla mnie pierwszym i najlepszym (?) wyborem w przypadku pracy z traumą to pierwsze uzasadnienie, jakie przychodzi mi do głowy, to bezpieczeństwo jakie zapewnia. Bezpieczeństwo przestrzeni i kontaktu terapeutycznego, dotyku.

Elżbieta Woźnicka
Ciało zapisało każdy moment jestestwa, każdą przygodę, która nas spotkała, niepowtarzalną opowieść. Pamięta i pragnie być wysłuchane. Nasze ciała jak dzieci opowiadają historię. Napinają się, kiedy jest nerwowo i gorączkowo, kiedy są niezrozumiane i płyną w pełni i lekkości, kiedy są otoczone czułością i ukochaniem. W każdym momencie, tu i teraz, daje znaki w jakim stanie się znajdujemy. Umiejętność odczytywania sygnałów jest nam dana od zawsze, jednak pęd współczesnego świata wielu z nas pozbawił tej umiejętności.

Magdalena Drobot
Inspirację do napisania niniejszej pracy stanowiły doświadczenia z praktyk z terapii czaszkowo-krzyżowej prowadzonych w ramach nauki w Europejskim Centrum Terapii we Wrocławiu. W ich trakcie u wielu osób odkryłam, jak powszechnym obecnie problemem są zaburzenia pracy stawów skroniowo-żuchwowych, pracy i ułożenia kości skroniowych oraz związanych z nimi dolegliwości. Stosunkowo wcześnie podczas praktyki spotkałam osoby, których ciała wyrażały inercję w obszarze trzonu i kąta żuchwy. Pracowałam z nimi intuicyjnie, nie znając w początkowym etapie kształcenia zalecanych dla tych rejonów precyzyjnych technik terapii.

Kamila Kułak
Terapia czaszkowo-krzyżowa w ujęciu biodynamicznym kładzie szczególny nacisk na pracę z podstawowymi siłami zarządzającymi naszym funkcjonowaniem. Jest to bezpieczna delikatna terapia a wiedza terapeuty obejmuje m.in. anatomię, embriologię, fizjologię i umiejętności palpacyjne. Sesja odbywa się w ubraniu i w dużej mierze polega na obserwacji i zachęcie do regulacji systemu człowieka. Pracujemy z całym organizmem docierając do źródeł problemów, nie tylko fizycznych, ale też emocjonalnych, czy leczenia traum.